از آنجا که بالغ بر ۵۵ درصد آب مصرفی کشور از سفرههای زیر زمینی تامین میشود،حفر چاههای متعدد و عموماً غیر مجاز و برداشتهای بدون محدودیت که بیش از تغذیه سالانه است تراز منفی بسیاری از دشتهای کشور را رقم زده است؛ طوری که در ۴۷ سال اخیر مخازن زیرزمینی آب کشور با کسری ۱۱۰ میلیارد مترمکعبی مواجه شدهاند که چیزی حدود ۹۵ میلیارد مترمکعب آن مربوط به ۲۰ سال گذشته است.
همین امر باعث خالی شدن سفرههای زمینی و افت آبهای زیرزمینی علاوه بر خشک شدن قنات ها، کاریزها و چشمه ها، حرکت لایههای آب شور به سمت منابع شیرین و تغییر کیفیت آب به شوری و تلخی را سبب شده است، اما این رخ دادها حاصل نگاه اولیه جامعه است در صورتی که در نگاه عمیقتر متوجه خطر فرونشست زمین به علت خالی شدن لایهها و خللهای زمین خواهیم بود که این نشستها علاوه بر تخریب، برگشت ناپذیری منابع زیرزمینی را نیز رقم خواهد زد.